1. Package installation
دستورهای آمده در ادامه، unbound
را نصب کرده، از پیکربندی DNS نسخهٔ پشتیبان تهیه میکنند و به سامانه میگویند که از تطبیقگر محلی استفاده کند:
# dnf install unbound
# cp /etc/resolv.conf /etc/resolv.conf.backup
# echo nameserver 127.0.0.1 > /etc/resolv.conf
If you are using a legacy version of CentOS/RHEL, using yum
instead of dnf
may be more suitable.
2. Lock changes in
برای جلوگیری از اِعمال ناخواستهٔ تغییرات پیکربندی (برای مثال از سوی سرویسگیرنده DHCP):
# chattr +i /etc/resolv.conf
3. QNAME minimisation
The latest versions of unbound
have qname-minimisation
enabled by default. However, it is advisable to verify this setting, as older versions did not enable it automatically.
To check and configure it, open the unbound configuration file, located at /etc/unbound/unbound.conf
, look for the following entry and change it if necessary:
server:
...
qname-minimisation: yes
...
If the setting is missing, it should still be enabled by default.
تطبیقگر Unbound را که هماکنون نصب کردید، اعتبارسنجی DNSSEC را نیز انجام میدهد.
4. Start the service
To enable and start the unbound
service, run:
# systemctl enable --now unbound
اگر systemd-resolved را با شنوندهٔ خُرد آن اجرا میکنید، ممکن است نیاز به انجام کارهای بیشتری باشد. لطفاً به صفحهراهنمای resolved.conf مراجعه کنید.